Co to jest?

Urazy ścięgien zginaczy należą do jednych z najczęstszych i najtrudniejszych do leczenia urazów do których dochodzi na ręce. Ścięgna zginacze biegnące po dłoniowej stronie ręki możemy porównać do sznurków które przenoszą ruch z mięśni zginaczy leżących na przedramienia do miejsca ruchu czyli palca lub nadgarstka. Każdy palec posiada po 2 zginacze leżące jeden nad drugim.

Mięsnie zginacze będące w stałym napięciu powodują to, że w momencie przerwania ciągłości ścięgna oba końce odsuwają się od siebie nawet na kilka centymetrów. Ścięgna zginacze biegną w swoich tunelach-pochewkach oraz zabezpieczone są dodatkowo troczkami-jak szlufki w pasku- co warunkuje prawidłowe zgięcie palca.

Uszkodzenie tych struktur lub ich zarośnięcie dodatkowo komplikuje proces powrotu do zdrowia po ich urazie. W sąsiedztwie ścięgien leżą też nerwy i tętnice, żyły palcowe więc często urazom ścięgien towarzyszą też urazy tych struktur powodując utratę czucia lub ukrwienia palca. Nie należy nigdy bagatelizować małej rany na powierzchni dłoniowej ręki ponieważ głębiej może dojść do uszkodzenia wszystkich opisywanych struktur.

Przyczyna

Najczęstsza przyczyna to urazy: rany cięte, kłute, szarpane. Zdarzają się też zerwania samoistne w przebiegu chorób współistniejących np. RZS

Objawy

W przypadku całkowitego przecięcia ścięgna zginaczy tracimy możliwość zgięcia palca w całości lub częściowo. Należy pamiętać, że ścięgna mogą też ulec częściowemu przecięciu i wówczas podczas szybkiego badania można przeoczyć jego uszkodzenie, które po kilku dniach może skutkować zerwaniem ścięgna. Jeżeli stwierdzamy zaburzenia czucia(mrowienia, drętwienia) lub zaburzenia ukrwienia na palcach to dodatkowo podejrzewamy uszkodzenie innych struktur leżących w sąsiedztwie ścięgien zginaczy (nerwów, naczyń palcowych).

Badanie i rozpoznanie choroby

W przypadku całkowitego uszkodzenia ścięgna rozpoznanie jest dość łatwe, w przypadku częściowego uszkodzenia już nie. Badanie powinno być przeprowadzone bardzo dokładnie .Sprawdzamy ruchomość palca, ręki jego unerwienie i ukrwienie wykonując różne testy. Badanie powinno być przeprowadzone przez doświadczonego chirurga.

Leczenie

Urazy ściegien zginaczy leczy się operacyjnie. Sposób leczenia powinien być omówiony z Pacjentem ponieważ niemożliwy jest natychmiastowy powrot do pracy.
Sposób leczenia zależy od rodzaju obrażeń, wieku pacjenta i rodzaju wykonywanej pracy. Zabieg operacyjny polega na odnalezieniu końców scięgien i ich zeszycia ze sobą z zachowaniem lub odtworzeniem troczków. Komórki ścięgien mają możliwość namnażania i to warunkuje, że mogą się zrosnąć. Jeżeli zabieg wykonywany jest późno po urazie lub uszkodzeniu uległy troczki ścięgien konieczne może być użycie protez Ściegien i przeszczepów ścięgien, czasami stosuje się przełożenia ścięgien tzw. Transpozycje aby odtworzyć ruchomość palca.
Jeżeli uszkodzeniu uległy nerwy lub naczynia chirurg ręki dokona rekonstrukcji tych struktur stosując techniki mikrochirurgiczne.

Po operacji

Zaczyna się trwający kilka tygodni(4-8 tygodni) okres rehabilitacji. Ręka jest unieruchomiona specjalnym opatrunkiem, bardzo często mocuje się do palców gumki tzw. Szynowanie dynamiczne sp. Kleinerta aby w sposób kontrolowany rozpocząć rehabilitacje pod okiem chirurga lub rehabilitanta. Ten okres wymaga bardzo ścisłej współpracy obu stron i ścisłego przestrzegania zaleceń przez Pacjenta. Zdarza się, że podczas trwania rehabilitacji lub po jej zakończeniu dochodzi do wtórnego zerwania ścięgna lub powstania zrostów uniemożliwiających swobodny ruch palca. W takich przypadkach konieczne jest wykonanie kolejnego zabiegu operacyjnego.